माझ्या प्रिय मैत्रीणी

मी कधीपासून वाट पाहतो आहे
माझ्या प्रिय मैत्रीणी
एका टोटल डिझास्टरची
तुझ्याकडून...

अजून किती काळ तू
ही धीराची वात लांबवत नेणार आहेस
या सनातन युध्दात?
शतकानुशतकांचे तह करून
तुझ्या विजयावर होत नाहीए शिक्कामोर्तब
दोन पावलं पुढे जाण्यासाठी
दोन पावलं मागे घेण्याची
ही तुझी रणनीती
तुलाच किती पावलं मागे घेवून गेलीय
हे तुझ्या लक्षात कधी येणार
माझ्या प्रिय मैत्रीणी?

मोहेंजोदरोच्या दरबारातील
नग्न नर्तीका ते लेडज बार
किती लांब हा तुझा सांस्कृतीक दुपट्टा
गादीचा कापूस टाक्यासहीत सांभाळण्याचे
सनातन भरतकाम
आणि मातृत्वाच्या नवरात्र उत्सवातले
उत्सवी दांडीया रास आणि
तुझी छाती फुटतेय घागर फुंकून...

तू का घालत नाहीस खो
त्यांच्या सात मिनीटांच्या खेळाला?
तू का धरत नाहीस तंगडी
आणि जिंकत बिछान्यातली कबड्डी?
तूला टोकावर तोलणारे मलखांब
व तुझी तारेवरची कसरत
ट्रॅडिशनल जन्मॅस्टिकमध्ये
तू का नाहीस फोडत
जेंडरची लगोरी?

तू ही का जात नाहीस
घरदार, पोरंबाळं सोडून संन्याशांसारखी
न सांगता निघून जाण्याची
त्यांची परंपरा गौतमापासूनची
पण माझ्या प्रिय मैत्रीणी,
एखादाच गौतम परतताना बुध्द होतो
बाकी साले कॉमिक्समधले फँटम
छटाक पेगने यांची विमाने उडतात
नी रात्री बेरात्री येऊन बायकोला कुथवतात
म्हणून का यांना तू सूपरमॅन म्हणणार
आणि त्यांच्याच गोष्टी सांगत
पोरांना थोपटवत झोपवणार?
या थोपटवण्याचा पेटंट तू का नाही
टाकत आहेस विकून
या इंटरनॅशनल मार्केटमध्ये?

तू व्हर्जिन मेरी होवून येशूला थोपटलेस
यशोधरा होवून बुध्दाला थोपटलेस
कुंती होवून अग्नी गोलालाच शांत केलेस
सावित्री, रमा होवून फुले, आंबेडकरांना थोपाटलेस
कस्तुरबा होवून गांधीही जोजवलेस
आता पाळण्याच्या दोरीची वात करून
उडवून दे भडका
लालबायला करून टाक बाय बाय
आता इथून पुढे मारून टाक
तुझ्याच नाळेला गाठ
एरव्ही हे साले तुझी सोडणार नाहीत पाठ

पाठ आणि पोट यांच्या
स्पेअर कपॅसिटीच्या जाहीराती देणं
आता तू बंद कर
तू भूलू नकोस यांच्या ओव्या, अभंगांना
समानतेचे आणि सहजीवनाचे पोवाडे ऐकून
ऊर भरून येऊ देऊ नकोस
या पोवाड्यातही तूला
जीरं रं जीरं रं जी जी म्हणण्याशिवाय
विशेष भूमिका नाहीए
हे तुझ्या लक्षात येतंय का
माझ्या प्रिय मैत्रीणी?

पारंपारीक सौभाग्य वस्तू भांडारातली
सौभाग्य टिकली
आणि महापुरूषांच्या सावलीचे पुरोगामी वस्त्रभांडार
एक घराजवळ, दूसरं गल्लीच्या टोकावर
एवढंच अंतर, मधला रस्ता तोच
म्हणून म्हणतो,
जरा थंडा दिमागसे सोच,
ऐ मेरे दोस्त

हे असे शिळेची अहिल्या होण्याचे कोर्सेस
त्यांचे ठरावीक सिलॅबस
आणि सुधारकी विद्यापीठांची मोहोर
यातून कुणाचे होतेय शिक्षण?
अशा पदवीदानांच्या डगल्यांनी झाकून शरीर
किती काळ झळकशील मातींच्या भिंतींवर ?
मला वाटलं होतं
तू भिंतीशीच घेशील टक्कर

स्वातंत्र्य कुणी देत नाही
माझ्या प्रिय मैत्रीणी,
ते मिळवावं लागतं
कुणी ते पाणी पेटवून मिळवतं
कुणी ते मीठ उचलून मिळवतं
तू कशाची तयार केली आहेस मैत्रीणी?
अस्पृश्यांच्या पंगतीत बसवलेली तू
किंचित सुधारकीच्या स्पर्शानेही
किती मोहरतेस तू!
कसे फुलतात लगेच तुझ्या गाली गुलाब
आणि कशी गातेस तू गोड गोड गाणी
गणिकांच्या बाजारांपासून
लेदर करंसीच्या करंट मार्केटपर्यंत
कशी घेतेस तू ही XXX गाढवं अंगावर
किती अमोघ हे तुझे सामर्थ्य
ट्रॅक बदलून मी म्हणू का तुझ्यासाठी
वंदे मातरम

बेलगाम शुक्रजंतूंच्या फौजा
निर्वासितांच्या लोंढ्यांसारख्या
अखिल करूणेनं तू घेतेस सामावून
तुझ्या ओटीपोटात
आणि तुझ्या योनीमार्गावर
सनातन पहारे बसवून
श्रीमंत राष्ट्रांच्या फौजांसारखी
त्यांची दबावयुक्त घुसखोरी
कुठल्याही नवीन भौगोलिक सीमा भेदून
हे राष्ट्रीय, आंतरराष्ट्रीय कट कारस्थान
तुझ्या लक्षात कसं येत नाही माझ्या प्रिय मैत्रीणी

विसर तुझी काया, विसर तुझी माया,
विसर तू होतीस शतकानुशतकांची आया
तू किती सहज चुलीत घातलेस
तुझ्या जवळचे होते नव्हते आरडीएक्स
तू साक्षात ह्यूमन बाँब
सती म्हणून चितेवर चढत होतीस तेव्हापासून
आता फक्त एक कर
जळत्या अंगानिशी उडी बाहेर मार
लग्न आडवं आलं त्याला मिठी मार
कुटुंब आडवं आलं त्याला मिठी मार
संस्कृती आडवी आली तर तिला मिठी मार
आता आग बाहेर येवू दे
आगीला शरण जाऊ नको
आगीवर हो स्वार
माझ्या प्रिय मैत्रीणी
एकवार तरी आवाज चढवून म्हण
भाड मे गया तेरा चूल्हा,
भाड मे गयी तेरी संतान
मै तो चली, जिधर चले रस्ता

मी किती अधिरतेने वाट पाहतोय
तू करणाऱ्या स्फोटाची
ऊत्तुंग इमारतीसारखे
पुरूषी लिंग गंड नामशेष होताना
उडणाऱ्या धुरळ्यातही
मी जीवाचे कान करून ऐकत राहीन
तुझ्या विजयी टापांचे आवाज
यातूनही जमलंच तर
पुरूषी साम्राज्य जळताना
निरो व्हायला आवडेल मला
मी फिडेलेवर तुझ्या मुक्तीचे गाणे वाजवीन

नीरो, साम्राज्य, फिडेल
सगळ्याच कंसेप्ट बदलत जातानाची
धुंवाधार बारीश
किती आतुरतेने मी वाट पाहतो आहे
माझ्या प्रिय मैत्रीणी
एका टोटल डिझास्टरची
तुझ्याकडून...

----- संजय पवार